🔊 Operacja Pustynna Burza (ang. Operation Desert Storm) – przeprowadzona na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 678 z 29 listopada 1990 roku operacja wojskowa, której celem było wyzwolenie zajętego przez Irak Kuwejtu. Trwająca od 17 stycznia do 28 lutego 1991 operacja powietrzno-morsko-lądowa była odpowiedzią na wszczętą przez Irak atakiem na Kuwejt wojnę w Zatoce Perskiej. Operacja prowadzona była przez koalicję 27 państw, w której wiodącą siłę militarną stanowiły Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych. Najważniejszym elementem operacji była 43-dniowa kampania powietrzna przeprowadzona przez Stany Zjednoczone oraz ich sojuszników, zakończona trwającą zaledwie 100 godzin operacją wojsk lądowych. W ramach Pustynnej Burzy przeprowadzona została największa amerykańska kampania powietrzna od czasu wojny wietnamskiej. W kampanii tej użyto niemal każdego typu samolotów pozostających na wyposażeniu amerykańskich sił powietrznych, które wykonały w sumie około 40 000 misji zwalczania celów naziemnych oraz 50 000 lotów wsparcia. W efekcie tej operacji siły koalicji wyzwoliły terytorium Kuwejtu, jednak w wyniku politycznej decyzji prezydenta George’a Busha wojska lądowe koalicji zatrzymały się, nie próbując zajmować stolicy Iraku. Pozwoliło to odpowiedzialnemu za wywołanie wojny prezydentowi Iraku Saddamowi Husajnowi na zachowanie władzy, zaś prezydenta Stanów Zjednoczonych postawiło w obliczu krytyki.