Zarodźce malarii rozprzestrzeniają się na terenie całej Gambii. Ważna jest więc ochrona przed ukąszeniami komarów (m.in. repelenty, moskitiery) oraz odpowiednia chemioprofilaktyka. Po receptę na leki przeciwmalaryczne należy zgłosić się do lekarza medycyny podróży TropicalMed.

U podstawy występowania łojotokowego zapalenia skóry leży przede wszystkim nadmierna aktywność gruczołów łojowych oraz zakażenie grzybem Malassezia furfur (znanym także pod nazwą Pityrosporum ovale). Grzyb ten wnika do warstwy rogowej naskórka i uwalnia enzym - lipazę, która prowadzi do tworzenia się wolnych kwasów tłuszczowych oraz rozwoju procesu zapalnego. O udziale czynnika grzybiczego w rozwoju tej choroby świadczy także skuteczność leczenie przeciwgrzybiczego. Warto mieć świadomość, że środowisko bogate w lipidy sprzyja rozwojowi tego gatunku grzyba. Łojotokowe zapalenie skóry często ujawnia się w okresie dojrzewania, ze względu wahania hormonalne i ich wpływ na funkcjonowanie gruczołów łojowych. Łojotokowe zapalenie skóry częściej występuje u osób obciążonych chorobą Parkinsona oraz padaczką. Nasilone zmiany o charakterze łojotokowego zapalenia skóry obecne są także u osób zakażonych wirusem HIV. Do czynników, które mogą nasilać zmiany w przebiegu łojotokowego zapalenia skóry należy między innymi: -niedobór cynku i selenu -niedobór witamin z grupy B -nadużywanie alkoholu -zaburzenia odporności -przewlekły stres -zaburzenia odżywiania (np. bulimia), które prowadzą do niedoborów substancji odżywczych i witamin -nieprawidłowa pielęgnacja, prowadząca do zbyt agresywnego usuwania warstwy łojowej -przyjmowanie leków takich, jak: sole złota, haloperidol, buspiron, lit.