Materiał każdego węża, oprócz podstawowego składnika, czyli odpowiedniego elastomeru (węże gumowe) lub polimeru (węże tworzywowe) zawiera wiele dodatków zapewniających odpowiednie własności przetwórcze surowca i uzyskanie jak najlepszych własności mechanicznych i chemicznych gotowego węża. Są to różnego rodzaju substancje sieciujące, plastyfikatory (zmiękczacze), napełniacze, stabilizatory, antyutleniacze, barwniki itp. Możliwa jest również obecność zanieczyszczeń stosowanych surowców. Podczas użytkowania węża w procesie produkcji i przetwarzania żywności materiał warstwy wewnętrznej pozostaje w bezpośrednim kontakcie z substancją spożywczą przepływającą przez wąż – od rozpoczęcia procesu do jego zakończenia i przeprowadzenia czyszczenia węża lub całej instalacji. W wyniku tego kontaktu następuje ekstrakcja (wyciąganie) dodatków z mieszanki gumowej lub tworzywowej i ich przechodzenie (przenikanie, migracja) do płynnej substancji spożywczej, działającej jak rozpuszczalnik. Ilość zmigrowanych dodatków jest zależna przede wszystkim od rodzaju materiału węża, rodzaju dodatków, własności chemicznych przepływającej substancji spożywczej, czasu i temperatury. Zawarte w substancji spożywczej dodatki mogą być szkodliwe dla zdrowia a oprócz tego mogą zmienić własności organoleptyczne produktu (np. smak lub zapach). Dlatego wymagania dla materiałów do kontaktu z żywnością skupiają się na: - dopuszczalnej zawartości określonych dodatków – niektóre z nich są całkowicie zakazane - dopuszczalnej migracji dodatków do płynów modelowych symulujących określone rodzaje żywności