Świadczenia kompensacyjne – komu przysługują?Aby nabyć prawo do świadczenia kompensacyjnego, należy spełnić łącznie trzy warunki. Pierwszym z nich jest ukończenie odpowiedniego wieku. W myśl art. 4.3 świadczenia kompensacyjne przysługują nauczycielowi, który ukończył (lub ukończy) w latach: 2009–2014 – 55 lat 2015–2016 – 55 lat w przypadku kobiet i 56 lat w przypadku mężczyzn 2017–2018 – 55 lat w przypadku kobiet i 57 lat w przypadku mężczyzn 2019–2020 – 55 lat w przypadku kobiet i 58 lat w przypadku mężczyzn 2021–2022 – 55 lat w przypadku kobiet i 59 lat w przypadku mężczyzn 2023–2024 – 55 lat w przypadku kobiet i 60 lat w przypadku mężczyzn 2025–2026 – 56 lat w przypadku kobiet i 61 lat w przypadku mężczyzn 2027–2028 – 57 lat w przypadku kobiet i 62 lat w przypadku mężczyzn 2029–2030 – 58 lat w przypadku kobiet i 63 lat w przypadku mężczyzn 2031–2032 – 59 lat w przypadku kobiet i 64 lat w przypadku mężczyzn.Oprócz odpowiedniego wieku, nauczyciel w celu nabycia uprawnień do świadczenia kompensacyjnego powinien legitymować się okresami składkowymi i nieskładkowymi wynoszącymi 30 lat, w tym powinien posiadać łącznie 20 lat pracy w wymiarze co najmniej ½ obowiązkowego wymiaru zajęć w placówkach edukacyjnych, w skład których wchodzą: Zobacz też Przerwa obiadowa w pracy publiczne i niepubliczne przedszkola szkoły publicznych i niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze umożliwiające dzieciom i młodzieży, w tym dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna, realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania.Ostatnim warunkiem niezbędnym do otrzymania świadczenia jest rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy. Rozwiązanie umowy powinno nastąpić na wniosek interesanta. Prawa do świadczenia kompencjacyjnego nie traci się również, jeżeli: stosunek pracy został rozwiązany na skutek:całkowitej lub częściowej likwidacji szkoły zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmiany planu nauczania uniemożliwiające dalsze zatrudnienie.stosunek pracy wygasł w związku z:upłynięciem 6-miesięcznego okresu pozostawania w stanie nieczynnym odmową przez nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym podjęcia pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony lub na okres, na który została zawarta umowa w tej samej szkole, na tym samym lub innym stanowisku, pod warunkiem posiadania przez nauczyciela wymaganych kwalifikacji. POLECAMY Ogłoszenia o pracę z całej Polski Poznaj wybrane oferty pracodawców Weź udział w rekrutacji Podziel się opinią Zobacz ogłoszenia Dowiedz się ile możesz zarabiać w innej firmie na takim samym stanowisku Ile wynosi świadczenie kompensacyjne?Wysokość świadczenia kompensacyjnego jest ustalana indywidualnie. Zgodnie z art. 5 ustawy kwotę należnego świadczenia kompensacyjnego otrzymuje się dzieląc podstawę obliczenia emerytury, ustalonej zgodnie z art. 25 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat. Wysokość świadczenia kompensacyjnego nie może być niższa od wysokości najniższej emerytury. Oznacza to, że od 1 marca 2019 roku przyznane świadczenie kompensacyjne nie może być mniejsze niż 1100 zł. Świadczenie kompensacyjne podlega okresowej waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Jakie dokumenty należy złożyć, aby otrzymać świadczenie kompensacyjne?W celu ustalenia prawa do świadczenia kompensacyjnego, zainteresowany powinien złożyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych następujące dokumenty: wniosek o nauczycielskie świadczenie kompensacy

Przede wszystkim należy dokładnie ocenić własne potrzeby oraz charakter samego wyjazdu. Na typowo turystyczną wycieczkę przeważnie wystarczająca jest polisa standardowa. Jeśli planujesz uprawiać sporty podwyższonego ryzyka lub sporty ekstremalne, sprawdź czy polisa obejmuje rozszerzenia zapewniające pokrycie kosztów ratownictwa i hospitalizacji, a także ochronę sprzętu sportowego przed kradzieżą, zgubieniem lub zniszczeniem. Polisa turystyczna powinna gwarantować pokrycie wszystkich wydatków związanych z koniecznością udzielenia pomocy medycznej. Zaliczamy do nich m.in koszty leczenia ambulatoryjnego, hospitalizacji i transportu ubezpieczonego do kraju. Innym ważnym aspektem jest dopasowane ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW), zapewniające wypłatę świadczeń w przypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu. Przy wyborze ubezpieczenia warto również zwrócić uwagę na dodatkowe elementy polisy turystycznej. Może być to np. ubezpieczenie bagażu i sprzętu sportowego, OC sportowe czy krótkoterminowe ubezpieczenie samochodu na czas podróży. Należy pamiętać o zapoznaniu się Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia - w dokumentach opisane są wyłączenia z ochrony ubezpieczenia, co może mieć istotny wpływ na ewentualną wypłatę świadczeń.