Błogosławiony różni się od świętego tym, że błogosławiony jest osobą, która została ogłoszona błogosławioną, czyli wyniesioną do chwały niebiańskiej, ale nie została kanonizowana jako święta. Proces beatyfikacji błogosławionych to pierwszy krok w uznaniu ich świętości. Błogosławiony może być czczony tylko w miejscu, diecezji lub zgromadzeniu religijnym, w którym został ogłoszony błogosławionym, natomiast kult błogosławionego nie jest powszechny jak kult świętych.

Proces beatyfikacji błogosławionych w Kościele katolickim rozpoczyna się zwykle na poziomie diecezji, gdzie zbierane są dokumenty związane z życiem i świętością kandydata. Następnie akt beatyfikacji jest dokonywany przez papieża po zatwierdzeniu cudów za wstawiennictwem błogosławionego. Po beatyfikacji, wierni mogą czcić błogosławionego w wyznaczonym miejscu kultu. Kanonizacja jako święty jest kolejnym etapem, który wymaga stwierdzenia następnych cudów za wstawiennictwem błogosławionego.

Patronem błogosławionych w Kościele katolickim jest Błogosławiona Dziewica Maryja, Matka Kościoła. Błogosławieni pod jej opieką żyją jako wzór cnót chrześcijańskich, wypełniając życie miłością i pobożnością. Błogosławiona Maryja jest dla nich wzorem modlitwy i oddania Bogu oraz opieki nad chrześcijanami. wierni mogą prosić błogosławionych o wstawiennictwo przed Bogiem oraz o pomoc w trudnych sprawach.