Pacjent podejrzewający raka prostaty może z wielu powodów zrezygnować z wizyty u specjalisty. Najczęściej powodowane jest to lękiem przed usłyszeniem diagnozy, wstydem przed wykonaniem badania palpacyjnego, a nawet niewiedzą, do kogo udać się z zaobserwowanym problemem zdrowotnym. Wszystko to może spotęgować poczucie zagubienia, a także wspomnianą rezygnację z podjęcia dalszych kroków w walce o swoje nie tylko zdrowie, ale i życie. Zatem do kogo mężczyzna powinien udać się, gdy podejrzewa raka prostaty i czy jego obawy są uzasadnione? Wizyta u lekarza pierwszego kontaktu Pierwszym krokiem będącym reakcją na pogarszający się stan zdrowia najczęściej jest zapisanie się na wizytę do lekarza rodzinnego. Ten z kolei po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu, podczas którego pacjent mógł, ale oczywiście nie jest to regułą, zgłosić takie symptomy jak problemy z mikcją, częsta potrzeba oddawania moczu, zwłaszcza w nocy, czy uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza powinien skierować pacjenta do specjalisty urologa. Oprócz symptomów mogących świadczyć o rozwijającej się chorobie nowotworowej do skierowania na wizytę urologiczną powinny skłonić lekarza takie czynniki jak wiek pacjenta czy wystąpienie raka prostaty u najbliższej rodziny. Znaczenie profilaktyki raka prostaty Warto pamiętać, że nowotwór gruczołu krokowego może przez wiele lat nie dawać o sobie znać, a gdy wystąpią objawy, nie muszą być charakterystyczne i jednoznacznie wskazywać na raka prostaty. Dlatego tak wielki nacisk kładzie się na profilaktykę nowotworu stercza i zachęca pacjentów, szczególnie tych, którzy ukończyli 50 rok życia lub tych, u których w najbliższej rodzinie zdiagnozowano nowotwór gruczołu krokowego, do regularnego odwiedzania specjalisty – nawet gdy nie zaobserwowano objawów choroby, lub gdy nie przypominają one tych wymienianych najczęściej. Urolog – lekarz wykonujący badanie prostaty Lekarz wykonujący badania prostaty to urolog. Do jego kompetencji zalicza się leczenie takich schorzeń jak: zapalenie dróg moczowych choroby zewnętrznych narządów płciowych u mężczyzn zaburzenia erekcji łagodny przerost prostaty nowotwór prostaty I choć przyjęło się, że do specjalisty urologa powinni zgłosić się wyłącznie mężczyźni, kobiety również mogą zapisać się na wizytę urologiczną – lekarz ten specjalizuje się w diagnostyce i badaniu układu moczowo-płciowego u obydwu płci. Wielu mężczyzn przed udaniem się do specjalisty urologa powstrzymuje lęk przed badaniem palpacyjnym. Tymczasem badanie per rectum to dla lekarza badanie rutynowe pozwalające na wykrycie zmian w obrębie gruczołu krokowego, co z kolei stanowi dla pacjenta szansę na wczesną diagnozę, podjęcie właściwego leczenia i możliwie szybki powrót do zdrowia.

Histerektomia to zabieg polegający na usunięciu macicy, stosowany najczęściej w leczeniu chorób nowotworowych, ale także przy wypadaniu macicy i mięśniakach tego narządu, których z uwagi na ich rozmiary nie można wyłuszczyć lub powodują one bardzo silne krwawienia, które odbijają się na zdrowiu pacjentki. Istnieje parę typów histerektomii: częściowa gdzie podczas zabiegu usuwany jest wyłącznie trzon macicy całkowita podczas, której usuwana jest macica, jej trzon, szyjka macicy, a w niektórych przypadkach także jajniki i jajowody radykalna, kiedy oprócz całkowitego usunięcia macicy i jej trzonu oraz szyjki macicy usuwa się także górną część pochwy oraz okoliczne węzły chłonne Zabieg histerektomii przeprowadza się zawsze w znieczuleniu ogólnym na drodze chirurgii klasycznej (otwartej) lub metodami małoinwazyjnymi takimi jak laparoskopia czy z wykorzystaniem robota. Dwie ostatnie metody cechuje nie tylko mniejsza interwencja chirurgiczna, ale przede wszystkim mniejsze dolegliwości bólowe, minimalizacja ewentualnych powikłań jak również szybszy okres rekonwalescencji pacjentek. Zabieg histerektomii to radykalna ingerencja w kobiecość dlatego też jego przeprowadzenie wiąże się z dużym stresem po stronie pacjentek, który nie rzadko wymaga zapewnienia odpowiedniego wsparcia ze strony członków rodziny jak również tego specjalistycznego w postaci psychiatry lub psychologa. Warto pamiętać, że w przypadku histerektomii ograniczającej się wyłącznie do usunięcia macicy z zaoszczędzeniem jajników, nadal produkowane są żeńskie hormony płciowe, a więc pacjentki wymagają jedynie odpowiedniego czasu potrzebnego do rekonwalescencji. W przypadku kiedy podczas zabiegu usuwane są jajniki, a pacjentki są w wieku rozrodczym, zabieg taki wiąże się z wejściem w wcześniejszą menopauzę z uwagi na spadek poziomu estrogenów. W tym przypadku konieczne jest podjęcie zastępczej terapii hormonalnej. Suplementacja hormonów ma za zadanie spowolnić procesy osteoporozy, chronić organizm kobiety przez rozwojem choroby niedokrwiennej serca jak również zniwelować przykre dolegliwości towarzyszące menopauzie takie jak nocne poty, suchość pochwy, starcze zapalenie pochwy i pęcherza moczowego, jak również opóźnić procesy starzenia się skóry. Zdarza się, że u pacjentek po zabiegu histerektomii dochodzi zaraz po zabiegu do niewielkiego krwawienia, które powinno ustąpić samoistnie w przeciągu kilku tygodni. U pacjentek u których zabieg histerktomii wiązał się z koniecznością usunięcia macicy nie występuje już krwawienie menstruacyjne, kobiety nie mają więc już możliwości zajścia w ciążę, jak również nie muszą przyjmować środków antykoncepcyjnych.